будалкахте

Речник на българския език

1. будалкахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

будалкахте е производна форма на будалкам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. будалкахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

будалкахте е производна форма на будалкам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).