будалкаха

Речник на българския език

1. будалкаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

будалкаха е производна форма на будалкам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. будалкаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

будалкаха е производна форма на будалкам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).