бойкотирал

Речник на българския език

1. бойкотирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бойкотирал е производна форма на бойкотирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бойкотирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бойкотирал е производна форма на бойкотирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. бойкотирал — мин. деят. св. прич. м. р.

бойкотирал е производна форма на бойкотирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. бойкотирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

бойкотирал е производна форма на бойкотирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).