боднете

Речник на българския език

1. боднете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

боднете е производна форма на бодна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. боднете — повелително наклонение, мн. ч.

боднете е производна форма на бодна (повелително наклонение, мн. ч.).