благоразположил си

Речник на българския език

1. благоразположил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

благоразположил си е производна форма на благоразположа (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. благоразположил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

благоразположил си е производна форма на благоразположа (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).