благоразположил е

Речник на българския език

1. благоразположил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

благоразположил е е производна форма на благоразположа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. благоразположил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

благоразположил е е производна форма на благоразположа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).