благоразполагало

Речник на българския език

1. благоразполагало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

благоразполагало е производна форма на благоразполагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. благоразполагало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

благоразполагало е производна форма на благоразполагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. благоразполагало — мин. деят. св. прич. ср. р.

благоразполагало е производна форма на благоразполагам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. благоразполагало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

благоразполагало е производна форма на благоразполагам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).