благоволил си

Речник на българския език

1. благоволил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

благоволил си е производна форма на благоволя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. благоволил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

благоволил си е производна форма на благоволя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).