би усамотило

Речник на българския език

1. би усамотило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би усамотило е производна форма на усамотя се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би усамотило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би усамотило е производна форма на усамотя се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).