би упътило

Речник на българския език

1. би упътило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би упътило е производна форма на упътя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би упътило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би упътило е производна форма на упътя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).