би умила

Речник на българския език

1. би умила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би умила е производна форма на умия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би умила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би умила е производна форма на умия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).