би умил

Речник на българския език

1. би умил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би умил е производна форма на умия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би умил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би умил е производна форма на умия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).