би съюзило

Речник на българския език

1. би съюзило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би съюзило е производна форма на съюзя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би съюзило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би съюзило е производна форма на съюзя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).