би съизмерил

Речник на българския език

1. би съизмерил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би съизмерил е производна форма на съизмеря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би съизмерил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би съизмерил е производна форма на съизмеря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).