би съизмервал

Речник на българския език

1. би съизмервал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би съизмервал е производна форма на съизмервам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би съизмервал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би съизмервал е производна форма на съизмервам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).