би спотулил

Речник на българския език

1. би спотулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би спотулил е производна форма на спотуля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би спотулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би спотулил е производна форма на спотуля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).