би синкопирало

Речник на българския език

1. би синкопирало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би синкопирало е производна форма на синкопирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би синкопирало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би синкопирало е производна форма на синкопирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).