би самохвалило

Речник на българския език

1. би самохвалило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самохвалило е производна форма на самохваля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самохвалило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самохвалило е производна форма на самохваля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).