би самохвалил

Речник на българския език

1. би самохвалил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самохвалил е производна форма на самохваля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самохвалил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самохвалил е производна форма на самохваля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).