би самоуспокоявал

Речник на българския език

1. би самоуспокоявал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоуспокоявал е производна форма на самоуспокоявам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоуспокоявал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоуспокоявал е производна форма на самоуспокоявам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).