би самоунижил

Речник на българския език

1. би самоунижил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоунижил е производна форма на самоунижа (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоунижил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоунижил е производна форма на самоунижа (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).