би саморазпуснал

Речник на българския език

1. би саморазпуснал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би саморазпуснал е производна форма на саморазпусна (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би саморазпуснал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би саморазпуснал е производна форма на саморазпусна (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).