би саморазпускал

Речник на българския език

1. би саморазпускал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би саморазпускал е производна форма на саморазпускам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би саморазпускал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би саморазпускал е производна форма на саморазпускам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).