би самопредложило

Речник на българския език

1. би самопредложило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самопредложило е производна форма на самопредложа (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самопредложило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самопредложило е производна форма на самопредложа (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).