би самопредложил

Речник на българския език

1. би самопредложил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самопредложил е производна форма на самопредложа (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самопредложил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самопредложил е производна форма на самопредложа (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).