би самоотлъчвало

Речник на българския език

1. би самоотлъчвало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоотлъчвало е производна форма на самоотлъчвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоотлъчвало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоотлъчвало е производна форма на самоотлъчвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).