би самообявявало

Речник на българския език

1. би самообявявало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самообявявало е производна форма на самообявявам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самообявявало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самообявявало е производна форма на самообявявам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).