би самообладал

Речник на българския език

1. би самообладал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самообладал е производна форма на самообладая (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самообладал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самообладал е производна форма на самообладая (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).