би самооблагало

Речник на българския език

1. би самооблагало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самооблагало е производна форма на самооблагам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самооблагало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самооблагало е производна форма на самооблагам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).