би самооблагал

Речник на българския език

1. би самооблагал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самооблагал е производна форма на самооблагам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самооблагал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самооблагал е производна форма на самооблагам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).