би самообезличавала

Речник на българския език

1. би самообезличавала — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би самообезличавала е производна форма на самообезличавам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би самообезличавала — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би самообезличавала е производна форма на самообезличавам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).