би самонаказало

Речник на българския език

1. би самонаказало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самонаказало е производна форма на самонакажа (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самонаказало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самонаказало е производна форма на самонакажа (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).