би самоназовавал

Речник на българския език

1. би самоназовавал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоназовавал е производна форма на самоназовавам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоназовавал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоназовавал е производна форма на самоназовавам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).