би самоизтезавало

Речник на българския език

1. би самоизтезавало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоизтезавало е производна форма на самоизтезавам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоизтезавало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоизтезавало е производна форма на самоизтезавам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).