би самоизмамило

Речник на българския език

1. би самоизмамило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоизмамило е производна форма на самоизмамя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоизмамило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоизмамило е производна форма на самоизмамя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).