би самозапалил

Речник на българския език

1. би самозапалил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самозапалил е производна форма на самозапаля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самозапалил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самозапалил е производна форма на самозапаля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).