би самозаблудило

Речник на българския език

1. би самозаблудило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самозаблудило е производна форма на самозаблудя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самозаблудило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самозаблудило е производна форма на самозаблудя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).