би ръмил

Речник на българския език

1. би ръмил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би ръмил е производна форма на ръмя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би ръмил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би ръмил е производна форма на ръмя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).