би разлюлял

Речник на българския език

1. би разлюлял — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разлюлял е производна форма на разлюлея (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разлюлял — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разлюлял е производна форма на разлюлея (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).