би разломил

Речник на българския език

1. би разломил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разломил е производна форма на разломя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разломил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разломил е производна форма на разломя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).