би разгонил

Речник на българския език

1. би разгонил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разгонил е производна форма на разгоня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разгонил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разгонил е производна форма на разгоня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).