би противил

Речник на българския език

1. би противил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би противил е производна форма на противя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би противил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би противил е производна форма на противя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).