би проронил

Речник на българския език

1. би проронил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би проронил е производна форма на пророня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би проронил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би проронил е производна форма на пророня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).