би прогорил

Речник на българския език

1. би прогорил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би прогорил е производна форма на прогоря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би прогорил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би прогорил е производна форма на прогоря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).