би причуло

Речник на българския език

1. би причуло — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би причуло е производна форма на причуя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би причуло — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би причуло е производна форма на причуя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).