би причул

Речник на българския език

1. би причул — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би причул е производна форма на причуя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би причул — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би причул е производна форма на причуя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).