би притъпил

Речник на българския език

1. би притъпил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би притъпил е производна форма на притъпя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би притъпил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би притъпил е производна форма на притъпя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).