би почупил

Речник на българския език

1. би почупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би почупил е производна форма на почупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би почупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би почупил е производна форма на почупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).