би похулил

Речник на българския език

1. би похулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би похулил е производна форма на похуля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би похулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би похулил е производна форма на похуля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).