би поугоил

Речник на българския език

1. би поугоил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поугоил е производна форма на поугоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поугоил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поугоил е производна форма на поугоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).